qəvvas — ə. 1) ox qayıran, ox ustası; 2) oxla silahlanmış döyüşçü; oxatan; 3) silahlı mühafizə nəfəri ə. dalğıc üzgüçü … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sabeh — ə. üzən, üzgüçü … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səbbah — ə. suda üzən, üzgüçü … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şinavər — f. üzgüçü … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
güclü — sif. 1. Fiziki qüvvəsi çox olan, fiziki cəhətdən inkişaf etmiş; qüvvəli (insan və heyvan haqqında). Güclü adam. Güclü at. – Qollar güclü, qollar gərgin, ağır daşlar; Qaldırılır üfüqlərə. M. Müş.. <Sevinc:> Bu mübarizədə qalib çıxmaq üçün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəvvas — is. <ər.> köhn. Batmış şeyləri və s. çıxarmaq üçün dənizin dibinə dalıb çıxan üzgüçü; dalğıc. // Klassik şeirdə və folklorda məcazi mənada işlənmişdir. Ayrılıq gölündə, qəm dəryasında; Təzə qəvvas olub üzən necoldu? (Qoşma). Atı minmişəm… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzücü — 1. sif. 1. Bax üzgüçü. Hərçənd Yasəmən çox üzücü idi, amma bu itiaxan, daşları və böyük kolları yumalayan seldə üzmək mümkün deyildi. S. S. A.. Tərlan da, həkim də nəfəs almadan uşaqla üzücünün batdığı yerə baxdılar. M. Hüs.. 2. Üzən, suyun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzən — 1. Bax üzgüçü. 2. sif. Suyun üzərində hərəkət edən; üzücü. Üzən nasos stansiyası. Üzən elektrik stansiyası … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vaterpul(o) — <ing.> idm. İki üzgüçü komandası arasında suda oynanılan top oyunu. Vaterpolo yarışları … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti